Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

To press down

  • 1 premo

    prĕmo, essi, essum, 3, v. a. [etym. dub.; cf. prelum], to press (class.).
    I.
    Lit.:

    pede pedem alicui premere,

    Plaut. As. 4, 1, 30:

    et trepidae matres pressere ad pectora natos,

    Verg. A. 7, 518:

    veluti qui sentibus anguem Pressit humi nitens,

    id. ib. 2, 379:

    novercae Monstra manu premens,

    id. ib. 8, 288:

    pressit et inductis membra paterna rotis,

    i. e. drove her chariot over her father's body, Ov. Ib. 366:

    trabes Hymettiae Premunt columnas,

    press, rest heavily upon them, Hor. C. 2, 18, 3:

    premere terga genu alicujus,

    Ov. Am. 3, 2, 24:

    ubera plena,

    i. e. to milk, id. F. 4, 769:

    vestigia alicujus,

    to tread in, to follow one's footsteps, Tac. A. 2, 14:

    nudis pressit qui calcibus anguem,

    Juv. 1, 43:

    dente frena,

    to bite, to champ, Ov. M. 10, 704:

    ore aliquid,

    to chew, eat, id. ib. 5, 538; cf.:

    aliquid morsu,

    Lucr. 3, 663:

    presso molari,

    with compressed teeth, Juv. 5, 160:

    pressum lac,

    i. e. cheese, Verg. E. 1, 82.—In mal. part.:

    Hister Peucen premerat Antro,

    forced, Val. Fl. 8, 256:

    uxorem,

    Suet. Calig. 25.—Of animals:

    feminas premunt galli,

    Mart. 3, 57, 17.—
    B.
    Transf.
    1.
    Poet., to bear down upon, to touch:

    premere litora,

    Ov. M. 14, 416:

    litus,

    to keep close to the shore, Hor. C. 2, 10, 3:

    aëra,

    i. e. to fly, Luc. 7, 835.—
    2.
    Poet., to hold fast, hold, firmly grasp:

    premere frena manu,

    Ov. M. 8, 37:

    ferrum,

    to grasp, Sil. 5, 670:

    capulum,

    id. 2, 615.—
    3.
    Poet., to press a place with one's body, i. e. to sit, stand, lie, fall, or seat one's self on any thing:

    toros,

    Ov. H. 12, 30:

    sedilia,

    id. M. 5, 317:

    hoc quod premis habeto,

    id. ib. 5, 135:

    et pictam positā pharetram cervice premebat,

    id. ib. 2, 421:

    humum,

    to lie on the ground, id. Am. 3, 5, 16; cf. id. F. 4, 844:

    frondes tuo premis ore caducas,

    id. M. 9, 650; Sen. Hippol. 510.—
    4.
    To cover, to conceal by covering (mostly poet.):

    aliquid terrā,

    to conceal, bury in the earth, Hor. Epod. 1, 33:

    nonumque prematur in annum,

    kept back, suppressed, id. A. P. 388:

    omne lucrum tenebris alta premebat humus,

    Ov. Am. 3, 8, 36:

    ossa male pressa,

    i. e. buried, id. Tr. 5, 3, 39; Plin. 2, 79, 81, § 191; hence, to crown, to cover or adorn with any thing:

    ut premerer sacrā lauro,

    Hor. C. 3, 4, 18:

    molli Fronde crinem,

    Verg. A. 4, 147:

    canitiem galeā,

    id. ib. 9, 612:

    mitrā capillos,

    Ov. F. 4, 517; cf. Verg. A. 5, 556.—
    5.
    To make, form, or shape any thing by pressing ( poet.):

    quod surgente die mulsere horisque diurnis, Nocte premunt,

    they make into cheese, Verg. G. 3, 400:

    os fingit premendo,

    id. A. 6, 80:

    caseos,

    id. E. 1, 35:

    mollem terram,

    Vulg. Sap. 15, 7; Calp. Ecl. 5, 34.—
    6.
    To press hard upon, bear down upon, to crowd, pursue closely:

    hostes de loco superiore,

    Caes. B. G. 7, 19:

    Pompeiani nostros premere et instare coeperunt,

    id. B. C. 3, 46:

    hac fugerent Graii, premeret Trojana juventus,

    Verg. A. 1, 467:

    Pergamenae naves cum adversarios premerent acrius,

    Nep. Hann. 11, 5:

    hinc Rutulus premit, et murum circumsonat armis,

    Verg. A. 8, 473:

    obsidione urbem,

    Caes. B. G. 7, 32.—Of the pursuit or chase of animals:

    ad retia cervum,

    Verg. G. 3, 413:

    spumantis apri cursum clamore,

    id. A. 1, 324:

    bestias venatione,

    Isid. 10, 282.—
    7.
    To press down, burden, load, freight:

    nescia quem premeret,

    on whose back she sat, Ov. M. 2, 869:

    tergum equi,

    id. ib. 8, 34;

    14, 343: et natat exuviis Graecia pressa suis,

    Prop. 4, 1, 114 (5, 1, 116):

    pressae carinae,

    Verg. G. 1, 303:

    pressus membra mero,

    Prop. 2, 12 (3, 7), 42:

    magno et gravi onere armorum pressi,

    Caes. B. G. 4, 24:

    auro phaleras,

    to adorn, Stat. Th. 8, 567.—
    8.
    To press into, force in, press upon:

    (caprum) dentes in vite prementem,

    Ov. F. 1, 355:

    presso sub vomere,

    Verg. G. 2, 356; cf.:

    presso aratro,

    Tib. 4, 1, 161:

    alte ensem in corpore,

    Stat. Th. 11, 542:

    et nitidas presso pollice finge comas,

    Prop. 3, 8 (4, 9), 14:

    et cubito remanete presso,

    leaning upon, Hor. C. 1, 27, 8. —
    b.
    To make with any thing ( poet.):

    aeternā notā,

    Ov. F. 6, 610:

    littera articulo pressa tremente,

    id. H. 10, 140:

    multā via pressa rotā,

    id. ib. 18, 134.—
    9.
    To press down, let down, cause to sink down, to lower:

    nec preme, nec summum molire per aethera currum,

    Ov. M. 2, 135:

    humanaeque memor sortis, quae tollit eosdem, Et premit,

    id. Tr. 3, 11, 67:

    mundus ut ad Scythiam Rhiphaeasque arduus arces Consurgit, premitur Libyae devexus in Austros,

    sinks down, Verg. G. 1, 240; Sen. Herc. Fur. 155. —
    b.
    In partic.
    (α).
    To set, plant:

    virgulta per agros,

    Verg. G. 2, 346; 26.—
    (β).
    To make or form by pressing down, to make any thing deep, to dig:

    vestigio leviter presso,

    Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53; cf.

    (trop.): vestigia non pressa leviter, sed fixa,

    id. Sest. 5, 13:

    sulcum premere,

    to draw a furrow, Verg. A. 10, 296:

    fossam transversam, inter montes pressit (al. percussit),

    Front. Strat. 1, 5:

    fossa pressa,

    Plin. Ep. 10, 69, 4:

    cavernae in altitudinem pressae,

    Curt. 5, 1, 28.—
    (γ).
    To strike to the ground, to strike down:

    tres famulos,

    Verg. A. 9, 329:

    paucos,

    Tac. H. 4, 2.—
    10.
    To press closely, compress, press together, close:

    oculos,

    Verg. A. 9, 487:

    alicui fauces,

    Ov. M. 12, 509:

    laqueo collum,

    to strangle, Hor. Ep. 1, 16, 37:

    angebar ceu guttura forcipe pressus,

    Ov. M. 9, 78:

    presso gutture,

    compressed, Verg. G. 1, 410; cf.:

    siquidem unius praecordia pressit ille (boletus) senis,

    i. e. stopped his breath, Juv. 6, 621:

    quibus illa premetur Per somnum digitis,

    choked, id. 14, 221:

    amplexu presso,

    united, in close embrace, Sen. Oedip. 192:

    oscula jungere pressa,

    to exchange kisses, Ov. H. 2, 94; so,

    pressa basia,

    Mart. 6, 34, 1:

    presso gradu incedere,

    in close ranks, foot to foot, Liv. 28, 14:

    pede presso,

    id. 8, 8.—
    b.
    In partic.
    (α).
    To shorten, tighten, draw in:

    pressis habenis,

    Verg. A. 11, 600 (cf.:

    laxas dure habenas,

    id. ib. 1, 63).—
    (β).
    To keep short, prune:

    Calenā falce vitem,

    Hor. C. 1, 31, 9:

    luxuriem falce,

    Ov. M. 14, 628:

    falce premes umbras (i. e. arbores umbrantes),

    Verg. G. 1, 157; 4, 131:

    molle salictum,

    Calp. Ecl. 5, 110.—
    (γ).
    To check, arrest, stop:

    premere sanguinem,

    Tac. A. 15, 64:

    vestigia pressit,

    Verg. A. 6, 197:

    attoniti pressere gradum,

    Val. Fl. 2, 424 ' dixit, pressoque obmutuit ore, was silent, Verg. A. 6, 155.—
    11.
    To press out, bring out by pressure:

    tenerā sucos pressere medullā,

    Luc. 4, 318; cf.: (equus) collectumque fremens volvit sub naribus ignem, Verg. ap. Sen. Ep. 95, 68, and id. G. 3, 85 Rib.—
    12.
    To frequent: feci ut cotidie praesentem me viderent, habitavi in [p. 1441] oculis, pressi forum, Cic. Planc. 27, 66.—
    II.
    Trop.
    A.
    To press, press upon, oppress, overwhelm, weigh down; to urge, drive, importune, pursue, to press close or hard, etc. (class.):

    ego istum pro suis factis pessumis pessum premam,

    Plaut. Most. 5, 2, 49 Lorenz ad loc.:

    quae necessitas eum tanta premebat, ut, etc.,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97:

    ea, quae premant, et ea, quae impendeant,

    id. Fam. 9, 1, 2:

    aerumnae, quae me premunt,

    Sall. J. 14, 22:

    pressus gravitate soporis,

    bound by heavy, deep sleep, Ov. M. 15, 21:

    cum aut aere alieno, aut magnitudine tributorum, aut injuriā potentium premuntur,

    Caes. B. G. 6, 13:

    invidia et odio populi premi,

    Cic. de Or. 1, 53, 228:

    premi periculis,

    id. Rep. 1, 6, 10:

    cum a me premeretur,

    id. Verr. 2, 1, 53, § 139; cf.:

    aliquem verbo,

    id. Tusc. 1, 7, 13:

    criminibus veris premere aliquem,

    Ov. M. 14, 401:

    cum a plerisque ad exeundum premeretur, exire noluit,

    was pressed, urged, importuned, Nep. Ages. 6, 1:

    a Pompeii procuratoribus sescentis premi coeptus est,

    Cic. Att. 6, 1, 3: numina nulla premunt;

    mortali urgemur ab hoste,

    Verg. A. 10, 375:

    premere reum voce, vultu,

    Tac. A. 3, 67:

    crimen,

    to pursue obstinately, Quint. 7, 2, 12:

    confessionem,

    to force a confession from one, id. 7, 1, 29:

    argumentum etiam atque etiam,

    to pursue steadily, Cic. Tusc. 1, 36, 88:

    ancipiti mentem formidine pressus,

    Verg. A. 3, 47:

    maerore pressa,

    Sen. Oct. 103:

    veritate pressus negare non potuit,

    overcome, overpowered, Lact. 4, 13.—
    B.
    Transf.
    1.
    To repress, hide, conceal (mostly poet.):

    dum nocte premuntur,

    Verg. A. 6, 827:

    curam sub corde,

    id. ib. 4, 332:

    odium,

    Plin. Pan. 62:

    iram,

    Tac. A. 6, 50:

    pavorem et consternationem mentis vultu,

    id. ib. 13, 16:

    interius omne secretum,

    Sen. Ep. 3, 4:

    dolorem silentio,

    Val. Max. 3, 3, 1 ext.; cf. silentia, Sil. 12, 646:

    aliquid ore,

    Verg. A. 7, 103:

    jam te premet nox,

    Hor. C. 1, 4, 16.—
    2.
    To lower, diminish, undervalue, disparage, depreciate:

    premendorum superiorum arte sese extollebat,

    Liv. 22, 12:

    arma Latini,

    Verg. A. 11, 402:

    opuscula ( = deprimere atque elevare),

    Hor. Ep. 1, 19, 36:

    famam alicujus,

    Tac. A. 15, 49:

    premere ac despicere,

    Quint. 11, 1, 16:

    premere tumentia, humilia extollere,

    id. ib. 10, 4, 1.—
    b.
    To surpass, exceed:

    facta premant annos,

    Ov. M. 7, 449:

    ne prisca vetustas Laude pudicitiae saecula nostra premat,

    id. P. 3, 1, 116:

    quantum Latonia Nymphas Virgo premit,

    Stat. S. 1, 2, 115.—
    c.
    To rule ( poet.):

    dicione premere populos,

    Verg. A. 7, 737:

    imperio,

    id. ib. 1, 54:

    Mycenas Servitio premet,

    id. ib. 1, 285.—
    3.
    To suppress, pull down, humble, degrade:

    quae (vocabula) nunc situs premit,

    Hor. Ep. 2, 2, 118:

    nec premendo alium me extulisse velim,

    Liv. 22, 59, 10; cf. id. 39, 41, 1:

    premebat reum crimen,

    id. 3, 13, 1.—
    4.
    To compress, abridge, condense:

    haec enim, quae dilatantur a nobis, Zeno sic premebat,

    Cic. N. D. 2, 7, 20.—
    5.
    To check, arrest, repress, restrain:

    cursum ingenii tui, Brute, premit haec importuna clades civitatis,

    Cic. Brut. 97, 332:

    sub imo Corde gemitum,

    Verg. A. 10, 464:

    vocem,

    to be silent, id. ib. 9, 324:

    sermones vulgi,

    to restrain, Tac. A. 3, 6.—
    6.
    To store up, lay up in the mind, muse upon:

    (vocem) ab ore Eripuit pater ac stupefactus numine pressit,

    Verg. A. 7, 119.—Hence, pressus, a, um, P. a.
    I.
    Moderate, slow, suppressed, kept down.
    A.
    Lit.:

    presso pede eos retro cedentes principes recipiebant,

    Liv. 8, 8, 9:

    presso gradu,

    id. 28, 14, 14; cf.:

    pressoque legit vestigia gressu,

    Ov. M. 3, 17.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of the voice or manner, subdued:

    haec cum pressis et flebilibus modis, qui totis theatris maestitiam inferant,

    Cic. Tusc. 1, 44, 106.—
    2.
    Of color, lowered, depressed; hence, dark, gloomy:

    color pressus,

    Pall. 4, 13, 4:

    color viridi pressior,

    Plin. 35, 6, 13, § 32:

    spadices pressi,

    Serv. Verg. G. 3, 82.—
    II.
    Esp., of an orator or of speech.
    A.
    Compressed, concise, plain, without ornament (class.):

    fiunt pro grandibus tumidi, pressis exiles, fortibus temerarii, etc.,

    Quint. 10, 2, 16:

    cum Attici pressi et integri, contra Asiani inflati et inanes haberentur,

    id. 12, 10, 18.—Of style:

    pressa et tenuia, et quae minimum ab usu cotidiano recedant,

    Quint. 10, 1, 102:

    pressus et demissus stilus,

    Plin. Ep. 1, 8, 5; Quint. 4, 2, 117.— Comp.: in concionibus pressior, et circumscriptior, et adductior, more moderate, keeping more within bounds, Plin. Ep. 1, 16, 4.—
    B.
    Close, exact, accurate:

    Thucydides ita verbis aptus et pressus, ut,

    Cic. de Or. 2, 13, 56: quis te fuit umquam in partiundis rebus pressior? more exact, more accurate, id. Fragm. ap. Non. 364, 24:

    sicuti taxare pressius crebriusque est, quam tangere,

    Gell. 2, 6, 5:

    quod (periculum) observandum pressiore cautelā censeo,

    stricter, greater, App. M. 5, p. 160, 36:

    cogitationes pressiores,

    id. ib. 5, p. 163, 32.—So of sounds, precise, intelligible:

    (lingua) vocem profusam fingit atque sonos vocis distinctos et pressos facit,

    Cic. N. D. 2, 59, 149.—Hence, adv.: pressē, with pressure, violently (class.): artius pressiusque conflictata, Atei. Capito ap. Gell. 10, 6, 2.—
    B.
    Closely, tightly.
    1.
    Lit.:

    vites pressius putare,

    Pall. 12, 9:

    pressius colla radere,

    Veg. Vet. 1, 56.—
    2.
    Trop.
    a.
    Of pronunciation, shortly, neatly, trimly:

    loqui non aspere, non vaste, non rustice, sed presse, et aequabiliter, et leniter,

    Cic. de Or. 3, 12, 45; id. Off. 1, 37, 133.—
    b.
    Of the mode of expression, etc., concisely, not diffusely:

    definire presse et anguste,

    Cic. Or. 33, 117:

    abundanter dicere, an presse,

    Quint. 8, 3, 40:

    pressius et astrictius scripsi,

    Plin. Ep. 3, 18, 10.—
    (β).
    Without ornament, simply:

    unum (genus oratorum) attenuate presseque, alterum sublate ampleque dicentium,

    Cic. Brut. 55, 202:

    aliquid describere modo pressius, modo elatius,

    Plin. Ep. 4, 14, 3.—
    (γ).
    Closely, exactly, correctly, accurately:

    mihi placet agi subtilius, et pressius,

    Cic. Fin. 4, 10, 24:

    definiunt pressius,

    id. Tusc. 4, 7, 14:

    anquisitius, et exactius pressiusque disserere,

    Gell. 1, 3, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > premo

  • 2 premō

        premō essī, essus, ere    [PREM-], to press: ad pectora natos, V.: anguem humi, to tread on, V.: membra paterna rotis, i. e. drove her chariot over the body, O.: trabes Premunt columnas, press upon, H.: ubera plena, i. e. milk, O.: frena manu, grasp, O.: dente frena, champ, O.: grana ore suo, chew, O.: presso molari, with compressed teeth, Iu.: pressum lac, i. e. cheese, V.: quod surgente die mulsere, Nocte premunt, make into cheese, V.: litus, hug the shore, H.— To press out, express, obtain by pressing: pressa tuis balanus capillis, i. e. balsam, H.: oleum, express, H.— To press upon, lie on, rest on, be upon: humum, O.: toros, O.: hoc quod premis habeto, O.: pharetram cervice, O.— To cover, bury, suppress, hide: alqd terrā, H.: Omne lucrum tenebris premebat humus, O.: ossa male pressa, i. e. buried, O.: Conlectum sub naribus ignem, repressing (of a horse), V.— To cover, crown, adorn: ut premerer sacrā lauro, H.: Fronde crinem, V.— To press hard, bear upon, crowd, throng, pursue closely: Hac fugerent Grai, premeret Troiana iuventus, thronged, V.: Hinc Rutulus premit, V.: hostīs ex loco superiore, Cs.: naves cum adversarios premerent acrius, N.: Trīs famulos, i. e. kill., V.: ad retia cervom, chase, V.— To press down, burden, load, freight: Nescia quem premeret, on whose back she sat, O.: pressae carinae, loaded, V.— To press down, depress, cause to sink: sors, quae tollit eosdem, Et premit, O.: mundus ut ad Scythiam Consurgit, premitur, etc., is depressed, V.: dentīs in vite, O.: presso sub vomere, V.: cubito remanete presso, i. e. rest on your couches, H.— To mark, impress: littera articulo pressa tremente, written, O.: multā via pressa rotā, O.— To set out, plant: virgulta per agros, V.: pressae propaginis arcūs, layers, V.— To press down, make deep, impress: vestigio leviter presso: sulcum, draw a furrow, V.: cavernae in altitudinem pressae, Cu.— To press close, compress, close, shut: oculos, V.: fauces, O.: laqueo collum, strangle, H.: praecordia senis, stop the breath, Iu.: quibus illa premetur Per somnum digitis, choked, Iu. — To shorten, keep down, prune: falce vitem, H.: luxuriem falce, O.— To check, arrest: vestigia, V. — To visit frequently, frequent: forum.—Fig., to press, be pressing, burden, oppress, overwhelm, weigh down: necessitas eum premebat: aerumnae, quae me premunt, S.: pressus gravitate soporis, O.: aere alieno premi, Cs.: premi periculis.— To press, press upon, urge, drive, importune, pursue, press hard: cum a me premeretur: Criminibus premunt veris, urge, O.: a plerisque ad exeundum premi, to be importuned, N.: Numina nulla premunt, V.: (deus) Os rabidum fingit premendo, i. e. by his inspiration, V.— To follow up, press home, urge, dwell upon: argumentum etiam atque etiam: (vocem) pressit, i. e. laid to heart, V.— To cover, hide, conceal: dum nocte premuntur, V.: iam te premet nox, H.— To lower, pull down, humble, degrade, disparage, depreciate: premebat eum factio, kept him down, L.: hunc prensantem premebat nobilitas, opposed his candidacy, L.: arma Latini, V.: opuscula (opp. laudet ametque), H.— To compress, abridge, condense: haec Zeno sic premebat.— To check, arrest, repress, restrain: cursum ingeni tui, Brute, premit haec clades: vocem, to be silent, V. — To surpass, exceed, overshadow: Facta premant annos, O.: ne prisca vetustas Laude pudicitiae saecula nostra premat, O.— To keep down, rule: ventos imperio, V.: Mycenas servitio, V.
    * * *
    premere, pressi, pressus V
    press, press hard, pursue; oppress; overwhelm

    Latin-English dictionary > premō

  • 3 obprimo

    opprĭmo ( obp-), essi, essum, 3, v. a. [ob-premo], to press against, press together; to press down (class.; syn. obruo).
    I.
    Lit.:

    voluit deus ora loquentis Opprimere,

    to close, Ov. M. 3, 295: oculos, to press together, i. e. close the eyes, sc. of a dying person, Val. Max. 2, 6, 8:

    fauces manu,

    Suet. Calig. 12: flammam in ore, to repress, Enn. ap. Cic. de Or. 2, 54, 122 (Trag. v. 437 Vahl.).— To press down:

    taleam pede,

    to press into the ground, Cato, R. R. 45; Plaut. Ps. 5, 1, 27:

    opprimi ruinā conclavis,

    to be crushed, Cic. Div. 2, 8, 20:

    terrā oppressus,

    id. ib. 2, 23, 51:

    classem,

    to sink, id. Imp. Pomp. 12, 33:

    senem injectu multae vestis,

    to smother, stifle, Tac. A. 6, 50; so,

    dormiens oppressit eum,

    Vulg. 3 Reg. 3, 19; Varr. R. R. 2, 4, 14.—
    B.
    Transf.:

    oppressit jaculo redeuntem ad frena leonem,

    struck down, Val. Fl. 3, 24.—
    II.
    Trop.
    A.
    To press together; to close, shut:

    os opprime,

    shut your mouth! hold your tongue! Plaut. As. 3, 2, 40; Ter. Phorm. 5, 8, 93.—
    B.
    To press or bear down:

    opprimi onere,

    Cic. Rosc. Am. 4.—
    C.
    To put down, suppress, quell, check, quash:

    quae oratio a censore opprimenda est,

    Cic. Fin. 2, 10, 30:

    sine tumultu rem omnem oppressere,

    Liv. 2, 4:

    tumultum,

    id. 31, 11:

    fraudem,

    to baffle, thwart, id. 26, 6; Vulg. Lev. 24, 16.—
    D.
    To overthrow, overwhelm, crush, overpower, prostrate, subdue:

    reliquias hujus belli,

    Cic. Fam. 10, 20, 3:

    Graeciam,

    Nep. Them. 8, 2:

    nationem,

    Cic. Font. 12, 36:

    invidiam acerbitate,

    Nep. Dion. 6:

    libertatem,

    to put an end to, destroy, id. Alcib. 3, 3:

    ut exstinctae potius amicitiae, quam oppressae esse videantur,

    Cic. Lael. 21, 78:

    aliquem iniquo judicio,

    id. Quint. 2, 7:

    intolerandam potentiam,

    to overthrow, id. Rosc. Am. 13, 36: aliquem, to crush one with false accusations, Liv. 2, 52; cf.:

    insontem oblato falso crimine,

    id. 1, 51:

    quaestionem,

    id. 26, 15:

    si oppressa foret secura senectus (i. e. securus senex),

    Juv. 10, 75:

    litteras,

    to utter indistinctly, to mumble, Cic. Off. 1, 37, 133.—In gen., to have the upper hand, get the best of it, be victorious, Plaut. Mil. 4, 5, 10.—
    E.
    To load, overwhelm, bear down, overcome: opprimi aere alieno, Cic. Cat. 2, 4, 8:

    mvidiā,

    id. ib. 2, 2, 4:

    totius corporis doloribus,

    id. Fam. 9, 14, 3:

    metu,

    Liv. 24, 33:

    timore,

    Caes. B. G. 4, 15:

    senatus oppressus et afflictus,

    Cic. Red. in Sen. 7, 18.—
    F.
    To fall upon, surprise, take by surprise, come upon unexpectedly, seize, catch (syn.:

    adorior, invado): occasionem opprimere,

    to seize, embrace, Plaut. As. 2, 2, 15:

    imprudentem,

    Ter. And. 1, 3, 22:

    incautos,

    Liv. 26, 12:

    Antonium mors oppressit,

    Cic. Verr. 2, 3, 91, § 213:

    ne subito a me opprimantur (sc. interrogando),

    id. ib. 2, 4, 67, §

    150: oppressi luce copias instruunt, Auct. B. G. 8, 14: rostra,

    to make one's self master of, occupy, Cic. Clu. 40, 110.—
    G.
    To bury, hide, conceal, suppress:

    quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,

    Cic. Rosc. Am. 41, 121:

    iram,

    Sall. J. 72, 1:

    ita ejus rei oppressa mentio est,

    Liv. 23, 22:

    infamiam,

    Just. 12, 13, 10. —
    H.
    To force a woman, commit a rape upon (late Lat.), Vulg. 2 Reg. 13, 12; 14, 32; id. Gen. 34, 2; id. Ezech. 2, 2; 11.

    Lewis & Short latin dictionary > obprimo

  • 4 opprimo

    opprĭmo ( obp-), essi, essum, 3, v. a. [ob-premo], to press against, press together; to press down (class.; syn. obruo).
    I.
    Lit.:

    voluit deus ora loquentis Opprimere,

    to close, Ov. M. 3, 295: oculos, to press together, i. e. close the eyes, sc. of a dying person, Val. Max. 2, 6, 8:

    fauces manu,

    Suet. Calig. 12: flammam in ore, to repress, Enn. ap. Cic. de Or. 2, 54, 122 (Trag. v. 437 Vahl.).— To press down:

    taleam pede,

    to press into the ground, Cato, R. R. 45; Plaut. Ps. 5, 1, 27:

    opprimi ruinā conclavis,

    to be crushed, Cic. Div. 2, 8, 20:

    terrā oppressus,

    id. ib. 2, 23, 51:

    classem,

    to sink, id. Imp. Pomp. 12, 33:

    senem injectu multae vestis,

    to smother, stifle, Tac. A. 6, 50; so,

    dormiens oppressit eum,

    Vulg. 3 Reg. 3, 19; Varr. R. R. 2, 4, 14.—
    B.
    Transf.:

    oppressit jaculo redeuntem ad frena leonem,

    struck down, Val. Fl. 3, 24.—
    II.
    Trop.
    A.
    To press together; to close, shut:

    os opprime,

    shut your mouth! hold your tongue! Plaut. As. 3, 2, 40; Ter. Phorm. 5, 8, 93.—
    B.
    To press or bear down:

    opprimi onere,

    Cic. Rosc. Am. 4.—
    C.
    To put down, suppress, quell, check, quash:

    quae oratio a censore opprimenda est,

    Cic. Fin. 2, 10, 30:

    sine tumultu rem omnem oppressere,

    Liv. 2, 4:

    tumultum,

    id. 31, 11:

    fraudem,

    to baffle, thwart, id. 26, 6; Vulg. Lev. 24, 16.—
    D.
    To overthrow, overwhelm, crush, overpower, prostrate, subdue:

    reliquias hujus belli,

    Cic. Fam. 10, 20, 3:

    Graeciam,

    Nep. Them. 8, 2:

    nationem,

    Cic. Font. 12, 36:

    invidiam acerbitate,

    Nep. Dion. 6:

    libertatem,

    to put an end to, destroy, id. Alcib. 3, 3:

    ut exstinctae potius amicitiae, quam oppressae esse videantur,

    Cic. Lael. 21, 78:

    aliquem iniquo judicio,

    id. Quint. 2, 7:

    intolerandam potentiam,

    to overthrow, id. Rosc. Am. 13, 36: aliquem, to crush one with false accusations, Liv. 2, 52; cf.:

    insontem oblato falso crimine,

    id. 1, 51:

    quaestionem,

    id. 26, 15:

    si oppressa foret secura senectus (i. e. securus senex),

    Juv. 10, 75:

    litteras,

    to utter indistinctly, to mumble, Cic. Off. 1, 37, 133.—In gen., to have the upper hand, get the best of it, be victorious, Plaut. Mil. 4, 5, 10.—
    E.
    To load, overwhelm, bear down, overcome: opprimi aere alieno, Cic. Cat. 2, 4, 8:

    mvidiā,

    id. ib. 2, 2, 4:

    totius corporis doloribus,

    id. Fam. 9, 14, 3:

    metu,

    Liv. 24, 33:

    timore,

    Caes. B. G. 4, 15:

    senatus oppressus et afflictus,

    Cic. Red. in Sen. 7, 18.—
    F.
    To fall upon, surprise, take by surprise, come upon unexpectedly, seize, catch (syn.:

    adorior, invado): occasionem opprimere,

    to seize, embrace, Plaut. As. 2, 2, 15:

    imprudentem,

    Ter. And. 1, 3, 22:

    incautos,

    Liv. 26, 12:

    Antonium mors oppressit,

    Cic. Verr. 2, 3, 91, § 213:

    ne subito a me opprimantur (sc. interrogando),

    id. ib. 2, 4, 67, §

    150: oppressi luce copias instruunt, Auct. B. G. 8, 14: rostra,

    to make one's self master of, occupy, Cic. Clu. 40, 110.—
    G.
    To bury, hide, conceal, suppress:

    quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,

    Cic. Rosc. Am. 41, 121:

    iram,

    Sall. J. 72, 1:

    ita ejus rei oppressa mentio est,

    Liv. 23, 22:

    infamiam,

    Just. 12, 13, 10. —
    H.
    To force a woman, commit a rape upon (late Lat.), Vulg. 2 Reg. 13, 12; 14, 32; id. Gen. 34, 2; id. Ezech. 2, 2; 11.

    Lewis & Short latin dictionary > opprimo

  • 5 opprimō

        opprimō essī, essus, ere    [ob+premo], to press against, press together, press down, close: Os opprime, shut your mouth! T.: ora loquentis, close, O.: flammam in ore, repress: onere armorum oppressi, weighed down, Cs.: opprimi ruinā conclavis, be crushed: classem, sink: Tellus Sustulit oppressos voltūs, covered (by the sea), O.: omnibus unum Opprimere est animus, overwhelm, O.—Fig., to press upon, weigh down, burden, overwhelm: institit, oppressit, he prosecuted urgently, resistlessly: insontem oblato falso crimine, L.: opprimi aere alieno: metu, L.: oppressi somno, Cs.—To put down, suppress, quell, check, quash: quae oratio a censore opprimenda est: ea fraus oppressa magnā caede hostium, baffled, L.: litterae oppressae, multered: libertatem, subvert, N.: potentiam, overthrow: quaestionem, quash, L.—To overthrow, overwhelm, crush, overpower, prostrate, subdue: legionis opprimendae consilium, Cs.: nationem: Duxit ab oppressā Karthagine nomen, from the conquest of Carthage, H.—To fall upon, surprise, seize, catch: somnus virginem opprimit, T.: inscios Menapios, Cs.: incautos, L.: Antonium mors oppressit: muscam, Ph.: rostra, occupy: quem Fraude loci Oppressum rapit, betrayed, V.: si oppressa foret secura senectus (i. e. securus senex), Iu.—To hide, conceal, suppress: quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur: iram, S.: ita eius rei oppressa mentio est, L.
    * * *
    opprimere, oppressi, oppressus V
    press down; suppress; overthrow; crush, overwhelm, fall upon, oppress

    Latin-English dictionary > opprimō

  • 6 dēprimō

        dēprimō pressī, pressus, ere    [de + premo], to press down, weigh down, sink down, depress: terram: ad mentum depresso supercilio: depresso aratro, V.— To sink (in water): partem navium, Cs.: carinam, O.: classis depressa.—Fig., to press down, depress, overwhelm: improbitate depressa veritas emergit: alium, L.: hostem, L.: preces, to silence, N.— To depreciate, disparage: meam fortunam.
    * * *
    deprimere, depressi, depressus V TRANS
    suppress/repress/depress/silence, force//weigh/keep down, disparage; sink; humble, reduce position/fortune/value; lower pitch (sound)/brightness (color)

    Latin-English dictionary > dēprimō

  • 7 deprimo

    dē-prĭmo, pressi, pressum, 3, v. a. [premo], to press down, weigh down, sink down, to depress (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    vis venti nubem deprimit,

    Lucr. 6, 432:

    qui (Critolaus) tantum propendere illam lancem putet, ut terram et maria deprimat,

    Cic. Tusc. 5, 17 fin.; cf. id. Fin. 5, 30, 92: deprimi in tenebras, id. Fragm. ap. Lact. 3, 19:

    ad mentum depresso supercilio,

    id. Pis. 6 fin.:

    animus caelestis ex altissimo domicilio depressus et quasi demersus in terram,

    id. de Sen. 21:

    depresso aratro (sc. in terram),

    Verg. G. 1, 45 et saep.— Absol.:

    haec quae porto deprimunt,

    Plaut. Merc. 4, 1, 9.—
    B.
    In partic.
    1.
    To sink deep, as a plant, a well, etc.; to plant deep, to dig deep:

    vites in terram,

    Cato R. R. 32 fin.; cf. Plin. 14, 1, 3, § 10:

    plantas,

    Col. 11, 3, 28 et saep.:

    qui tollit aedificium, vel deprimit,

    Dig. 8, 2, 17, § 2:

    saxum in mirandam altitudinem depressum,

    Cic. Verr. 2, 5, 27; cf.:

    valle in altitudinem depressa,

    Hirt. B. G. 8, 9, 2:

    locus circiter duodecim pedes humi depressus,

    Sall. C. 55, 3:

    fossam,

    Hirt. B. G. 8, 40, 3; Tac. A. 15, 42:

    deprimere vel allevare rivum,

    Dig. 8, 4, 11 et saep.—
    2.
    Naut. t. t., to sink to the bottom, to sink, sc. a ship:

    partem navium,

    Caes. B. C. 1, 58 fin.:

    naves,

    id. ib. 2, 6 fin.; 2, 7; Nep. Con. 4, 4:

    lenunculos,

    Caes. B. C. 2, 43 fin.:

    carinam,

    Ov. M. 14, 185; Tac. H. 4, 79: classis superata atque depressa, Cic. de imp. Pomp. 8, 21 et saep. —
    II.
    Trop.
    A.
    To press down, depress:

    animus depressus,

    Lucr. 6, 53: vos, gemi nae voragines scopulique reipublicae, vos meam fortunam deprimitis? vestram extollitis? (a figure borrowed from the sinking of a ship, v. supra, no. I. B. 2), Cic. Pis. 18; cf.:

    improbitate depressa veritas emergit,

    id. Clu. 65, 183:

    ita se quisque extollit, ut deprimat alium,

    Liv. 3, 65 fin.; cf. id. 30, 36; Plin. Pan. 44, 6 et saep.:

    preces,

    to suppress, silence, Nep. Att. 22, 2:

    nunc quid elocutio attollat aut deprimat dicendum,

    Quint. 8, 3 fin.: depressus in ludum, i. e. pressed, forced, Asin. Pollio ap. Cic. Fam. 10, 32, 3.—
    B.
    Esp., to depreciate in words, disparage (cf. depretio):

    adversariorum causam per contemptionem deprimere,

    Auct. Her. 1, 5, 8; Cic. Inv. 1, 16, 22.—
    C.
    To oppress (late Lat.):

    populum,

    Vulg. 2 Esdr. 5, 15.—Hence, dēpressus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., pressed down, i. e. deep, lying low, depressed (perh. only post-Aug.):

    humilius et depressius iter,

    Plin. Ep. 9, 26, 2:

    aquaeductus depressior,

    Front. Aquaed. 65:

    depresso loco castra ponere,

    id. Strat. 1, 5, 24.—
    B.
    Transf., of the voice, low, suppressed:

    quam sedatissima et depressissima vox,

    Auct. Her. 3, 14.— Adv.: dē-pressē, deeply; pos. not found.— Comp.:

    fodere, quo depressius aestivos specus foderint,

    Sen. Cons. ad Helv. 9, 2:

    pastinare,

    Col. 11, 3, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > deprimo

  • 8 premo

    I.
    , pressi, pressum
    to squeeze, press down, strike down.
    II.
    squeeze, press down, strike down.

    Latin-English dictionary of medieval > premo

  • 9 prae-gravō

        prae-gravō —, ātus, āre,    to press heavily upon, oppress with weight, encumber: exonerare praegravante turbā regnum, L.: praegravata telis scuta, burdened, L.—Fig., to burden, oppress, weigh down: dantem et accipientem, L.: animum, H.: artīs Infra se positas, press down by his superiority, H.

    Latin-English dictionary > prae-gravō

  • 10 depondero

    deponderare, deponderavi, deponderatus V INTRANS
    weigh down, press down by its weight

    Latin-English dictionary > depondero

  • 11 praemo

    to press down, strike down, squeeze.

    Latin-English dictionary of medieval > praemo

  • 12 degravo

    dē-grăvo, no perf., ātum, 1, v. a., to weigh or press down, to overpower (not ante-Aug.).
    I.
    Prop.:

    unda caput,

    Prop. 3, 7, 58 (4, 6, 58 M.); so,

    caput,

    Ov. M. 5, 352:

    altam ulmum (vitis),

    id. Tr. 5, 3, 35:

    partīs navigii,

    Plin. 9, 5, 4, § 10:

    circumventum cornu,

    Liv. 3, 62:

    litora ingenti passu,

    Ov. M. 13, 777 al. — Absol.:

    pulverum mole degravante,

    Plin. 11, 24, 28, § 83.—
    II.
    Trop., to drag down, burden, incommode:

    peritos nandi lassitudo et vulnera et pavor degravant,

    Liv. 4, 33 fin.:

    haec gremium, laxos degravat illa sinus,

    Ov. F. 4, 436:

    aetas aliquem,

    Sen. Ep. 30, 1. Cf. absol.:

    vulnus degravabat,

    id. 7, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > degravo

  • 13 depondero

    dē-pondĕro, āre, v. n., to press down by its weight, to weigh down, Petr. Fragm. 26, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > depondero

  • 14 innitor

    in-nītor, nixus or nīsus, 3, v. dep., to lean or rest upon, to support one ' s self by any thing.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    vineis breves ad innitendum cannas circumdare,

    Plin. 17, 22, 35, § 185.
    (α).
    With dat. and abl.:

    innititur hastae,

    Ov. M. 14, 655:

    fractae hastae,

    Stat. Th. 12, 144:

    scutis innixi,

    Caes. B. G. 2, 27:

    templa vastis innixa columnis,

    Ov. P. 3, 2, 49:

    arbores radicibus innixae,

    Plin. 16, 31, 56, § 127:

    hasta innixus,

    Liv. 4, 19, 4:

    moderamine navis,

    Ov. M. 15, 726.—
    (β).
    With in and acc.:

    in Pansam fratrem innixus,

    Plin. 7, 53, 54, § 182.—
    B.
    In partic., to lean upon in order to press down, to press or bear upon:

    elephantus lixam genu innixus,

    Hirt. B. Afr. 84.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    praecipuus, cui secreta imperatorum inniterentur,

    Tac. A. 3, 30:

    salutem suam incolumitati Pisonis,

    id. ib. 15, 60:

    omnia curae tutelaeque unius innixa,

    Quint. 6, 1, 35:

    tuis promissis freti et innixi,

    Plin. Pan. 66, 5.—
    B.
    In partic., to end, terminate: syllabae nostrae in b litteram et d innituntur, Quint. 12, 10, 32.—
    C.
    Innixum sidus, i. q. En gonasi, Avien. Arat. 205.

    Lewis & Short latin dictionary > innitor

  • 15 supprimo

    supprimere, suppressi, suppressus V
    press down or under; suppress; keep back, contain; stop, check

    Latin-English dictionary > supprimo

  • 16 deprimo

    to press down, depress, low-lying.

    Latin-English dictionary of medieval > deprimo

  • 17 subprimo

    sup-prĭmo ( subp-), pressi, pressum, 3, v. a. [premo], to press down or under.
    I.
    In gen., so rarely and only as a naut. t. t., to sink, send to the bottom a vessel:

    quattuor (naves) suppressae,

    Liv. 22, 19, 12; so,

    naves,

    id. 28, 30, 11; 37, 11, 11; Just. 2, 9, 13. —
    II.
    In partic. (class.).
    A.
    To hold or keep back; to check, stop, put a stop to; to detain, restrain, suppress (syn.: reprimo, repello, sisto).
    1.
    Lit.:

    hostem nostros insequentem,

    Caes. B. C. 1, 45:

    iter,

    id. ib. 1, 66:

    aerii cursūs habenas,

    Ov. M. 6, 709:

    lora manu,

    id. Am. 1, 13, 10:

    fugam,

    id. M. 11, 777:

    sanguinem,

    Cels. 2, 10 fin.; 5, 26, 22; Plin. 27, 12, 91, § 113:

    alvum,

    i. e. to close, make costive, Cels. 2, 12, 2:

    ventrem,

    id. 4, 19:

    fontes,

    Ov. M. 15, 280; id. P. 4, 2, 18:

    lacrimas,

    Prop. 3, 10 (4, 9), 8; Albin. 1, 427:

    vocem,

    let fall, Ov. M 1, 715:

    partem ultimam vocis In medio sono,

    id. ib. 5, 193:

    si jam deficiam, subpressaque lingua palate Vix instillato restituenda mero, etc.,

    id. Tr. 3, 3, 21.—
    2.
    Trop.:

    aegritudinem supprimere nec pati manare longius,

    Cic. Tusc. 3, 31, 75:

    stultiloquium,

    Plaut. Mil. 2, 3, 24:

    impetum militum,

    Liv. 31, 18, 7; 7, 24, 3:

    iram,

    id. 2, 35, 2; Ov. P. 1, 8, 69:

    querelas,

    id. F. 4, 83; Petr. 91:

    furorem,

    id. 71:

    fletum,

    Prop. 4 (5), 1, 113:

    dolorem altā mente,

    Luc. 6, 228. —
    B.
    To keep from publicity, keep to one ' s self; to keep back, conceal, suppress (syn.: abscondo, celo).
    1.
    Lit.:

    quae (HS DC) reticuit atque suppressit,

    Cic. Clu. 36, 99:

    pecuniam,

    id. ib. 25, 68;

    26, 71: nummos,

    id. ib. 27, 75:

    elaborata abscondere atque supprimere,

    Plin. 25, 1, 1, § 1:

    quae (senatusconsulta) antea arbitrio consulum supprimebantur vitiabanturque,

    Liv. 3, 55, 13:

    testamentum,

    Suet. Calig. 16:

    libros,

    id. Gram. 8 fin.:

    alienam ancillam,

    to harbor secretly, Dig. 47, 2, 84:

    adulterii foeditate suppressā,

    Amm. 16, 8, 6.—
    2.
    Trop.:

    ejus decreti suppressa fama est,

    Liv. 5, 1, 7:

    famam coërcitam,

    Tac. H. 1, 17 fin.:

    indicium conjurationis,

    Curt. 6, 8, 8:

    nomen Vespasiani,

    Tac. H. 2, 96.—Hence, suppres-sus, a, um, P. a., held back, kept in, i. e., *
    A.
    Short:

    mentum,

    Varr. R. R. 2, 9, 3.—
    B.
    Of the voice, subdued, low:

    suppressā voce dicere (opp. magnā voce dicere),

    Cic. Sull. 10, 30:

    murmur,

    Val. Fl. 5, 470.— Comp.:

    erit ut voce sic etiam oratione suppressior,

    Cic. Or. 25, 85.—Hence, suppres-sē, adv.; in comp.:

    suppressius,

    in a subdued voice, Aug. Ord. 1, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > subprimo

  • 18 supprimo

    sup-prĭmo ( subp-), pressi, pressum, 3, v. a. [premo], to press down or under.
    I.
    In gen., so rarely and only as a naut. t. t., to sink, send to the bottom a vessel:

    quattuor (naves) suppressae,

    Liv. 22, 19, 12; so,

    naves,

    id. 28, 30, 11; 37, 11, 11; Just. 2, 9, 13. —
    II.
    In partic. (class.).
    A.
    To hold or keep back; to check, stop, put a stop to; to detain, restrain, suppress (syn.: reprimo, repello, sisto).
    1.
    Lit.:

    hostem nostros insequentem,

    Caes. B. C. 1, 45:

    iter,

    id. ib. 1, 66:

    aerii cursūs habenas,

    Ov. M. 6, 709:

    lora manu,

    id. Am. 1, 13, 10:

    fugam,

    id. M. 11, 777:

    sanguinem,

    Cels. 2, 10 fin.; 5, 26, 22; Plin. 27, 12, 91, § 113:

    alvum,

    i. e. to close, make costive, Cels. 2, 12, 2:

    ventrem,

    id. 4, 19:

    fontes,

    Ov. M. 15, 280; id. P. 4, 2, 18:

    lacrimas,

    Prop. 3, 10 (4, 9), 8; Albin. 1, 427:

    vocem,

    let fall, Ov. M 1, 715:

    partem ultimam vocis In medio sono,

    id. ib. 5, 193:

    si jam deficiam, subpressaque lingua palate Vix instillato restituenda mero, etc.,

    id. Tr. 3, 3, 21.—
    2.
    Trop.:

    aegritudinem supprimere nec pati manare longius,

    Cic. Tusc. 3, 31, 75:

    stultiloquium,

    Plaut. Mil. 2, 3, 24:

    impetum militum,

    Liv. 31, 18, 7; 7, 24, 3:

    iram,

    id. 2, 35, 2; Ov. P. 1, 8, 69:

    querelas,

    id. F. 4, 83; Petr. 91:

    furorem,

    id. 71:

    fletum,

    Prop. 4 (5), 1, 113:

    dolorem altā mente,

    Luc. 6, 228. —
    B.
    To keep from publicity, keep to one ' s self; to keep back, conceal, suppress (syn.: abscondo, celo).
    1.
    Lit.:

    quae (HS DC) reticuit atque suppressit,

    Cic. Clu. 36, 99:

    pecuniam,

    id. ib. 25, 68;

    26, 71: nummos,

    id. ib. 27, 75:

    elaborata abscondere atque supprimere,

    Plin. 25, 1, 1, § 1:

    quae (senatusconsulta) antea arbitrio consulum supprimebantur vitiabanturque,

    Liv. 3, 55, 13:

    testamentum,

    Suet. Calig. 16:

    libros,

    id. Gram. 8 fin.:

    alienam ancillam,

    to harbor secretly, Dig. 47, 2, 84:

    adulterii foeditate suppressā,

    Amm. 16, 8, 6.—
    2.
    Trop.:

    ejus decreti suppressa fama est,

    Liv. 5, 1, 7:

    famam coërcitam,

    Tac. H. 1, 17 fin.:

    indicium conjurationis,

    Curt. 6, 8, 8:

    nomen Vespasiani,

    Tac. H. 2, 96.—Hence, suppres-sus, a, um, P. a., held back, kept in, i. e., *
    A.
    Short:

    mentum,

    Varr. R. R. 2, 9, 3.—
    B.
    Of the voice, subdued, low:

    suppressā voce dicere (opp. magnā voce dicere),

    Cic. Sull. 10, 30:

    murmur,

    Val. Fl. 5, 470.— Comp.:

    erit ut voce sic etiam oratione suppressior,

    Cic. Or. 25, 85.—Hence, suppres-sē, adv.; in comp.:

    suppressius,

    in a subdued voice, Aug. Ord. 1, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > supprimo

  • 19 urgueō or urgeō

        urgueō or urgeō ursī, —, ēre    [VERG-], to press, push, force, drive, impel, urge: unda impellitur undā Urgueturque eadem veniens urguetque priorem, O.: urgueris turbā circum te stante, H.: urgues ruiturum saxum, i. e. roll up, O.: in obnixos urguentur cornua, V.— Poet. intrans.: urguent ad litora fluctūs, press, V.— To press upon, weigh down, bear hard upon, press hard, beset: legionem urgueri ab hoste, Cs.: hinc Pallas instat et urguet Hinc contra Lausus, V.: te, H.— To weigh down, burden, oppress, clog: onus iam urguentis senectutis: Quod latus mundi malus Iuppiter urget, H.: urgeri longā Nocte, H.: populus militiā atque inopiā urguebatur, S.: urguens malum.— To urge, press, stimulate, drive, solicit: Milo unus urgebat: etiam atque etiam insto atque urgeo: nihil urget, is pressing.—To press upon, crowd, hem in, confine: urbem hanc urbe aliā: Quāque pharetratae vicinia Persidis urguet, V.—Fig., to press, ply, urge, insist: interrogando: illum neque ursi, neque levavi: sed urguetis hominum esse istam culpam non deorum.— To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on, drive: istam occasionem et facultatem: ius, aequitatem: Minyeīa proles Urget opus, O.: vestem, V.: Urget diem nox, H.: forum, i. e. frequent: altum, plunge into, H.: Marisque urges Submovere litora, hasten, H.: abrumpi dissimulationem urgebat, insisted, Ta.

    Latin-English dictionary > urgueō or urgeō

  • 20 praecipito

    praecĭpĭto, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [praeceps], to throw or cast down headlong, to precipitate (class.; syn.. deicio, deturbo, proruo).
    I.
    Act.
    A.
    Lit.:

    pilae in mare praecipitatae,

    Nep. Alcib. 6 fin.:

    truncas rupes in tecta domosque,

    Stat. Th. 10, 881: currum scopulis, hurl or dash against, Ov. M. 15, 518:

    pinus,

    Stat. Achill. 2, 546.— Freq. with se or pass. in middle sense:

    se e Leucade,

    Cic. Tusc. 4, 18, 41:

    se a tecto,

    Sen. Ep. 4, 4:

    se de turri,

    Liv. 23, 37:

    sese in fossas,

    Caes. B. C. 3, 69:

    praecipitasse se quosdam constabat (sc. de muro),

    threw themselves from the wall, Liv. 23, 19, 6; Hor. S. 2, 3, 277:

    plerique semet ipsi praecipitaverunt,

    Liv. 21, 14, 1:

    se in Tiberim,

    id. 4, 12, 11; Caes. B. G. 4, 15; Curt. 4, 16, 16; 6, 6, 32;

    Auct. B. Alex. 18: ubi Nilus praecipitans se fragore auditum accolis aufert,

    Plin. 6, 29, 35, § 118:

    praecipitare volens etiam pulcherrima,

    to throw overboard, Juv. 12, 38.—Mid.:

    cum alii super vallum praecipitarentur,

    threw themselves down, Sall. J. 58, 6; Ov. F. 4, 164; id. M. 7, 760; 11, 556:

    lux Praecipitatur aquis,

    sinks in the ocean, sets, id. ib. 4, 92; cf.:

    hac te praecipitato,

    run this way, for life! Ter. Ad. 4, 2, 36.— Absol.: si quando iis (parvis) ludentes minamur, praecipitaturos alicunde, extimescunt, that we will throw them down from any place (= nos eos dejecturos), Cic. Fin. 5, 11, 31.—
    2.
    Transf., in gen., to bend a thing down:

    vitem,

    Cato, R. R. 32, 2:

    partem (vitis),

    Col. 4, 20, 4:

    palmitem,

    id. 5, 6, 33.—
    B.
    Trop.
    1.
    To throw, hurl, or cast down, to precipitate: [p. 1414] praecipitari ex altissimo dignitatis gradu, Cic. Dom. 37, 98; cf.:

    in tanta mala praeeipitatus ex patrio regno,

    Sall. J. 14, 23.— Esp. with reflex. pron.:

    semet ipse praecipitare,

    to hasten to ruin, destroy one's self, Sall. J. 41, 9:

    se in exitium,

    Cels. 3, 21:

    se in insidias,

    Liv. 3, 18, 7 dub. (Madv. omits se):

    furor iraque mentem Praecipitant,

    carry away, urge onward, sway violently, Verg. A. 2, 317:

    spem festinando praecipitare,

    Ov. P. 3, 1, 140:

    in senectam praecipitare,

    to cause to grow old prematurely, Plin. 17, 12, 19, § 94:

    quosdam praecipitat subjecta potentia magnae Invidiae,

    Juv. 10, 56.—In pass., Cic. Rep. 2, 23, 43: nox praecipitata, declining, i. e. drawing to a close, Ov. Tr. 1, 3, 47; cf.: aetas praecipitata (opp. adulescens), declining age, Mat. ap. Cic. Fam. 11, 28, 5.—
    2.
    To hasten, hurry a thing (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    quae Praecipitent obitum,

    hasten their setting, Cic. Arat. 349:

    vindemiam,

    Col. 3, 21, 10:

    consulta viri,

    Sil. 3, 166:

    ne praecipitetur editio,

    Quint. Ep. ad Tryph. 2:

    consilia raptim praecipitata,

    precipitate, Liv. 31, 32.— Poet.:

    moras,

    i. e. exchange delay for haste, Verg. A. 8, 443; 12, 699:

    Tiphyn pelago parari praecipitat,

    Val. Fl. 2, 390:

    cursum,

    Juv. 15, 78.—
    3.
    With acc. and inf., to hasten, press, urge to do any thing ( poet.):

    dare tempus Praecipitant curae,

    Verg. A. 11, 3:

    si praecipitant miserum cognoscere curae,

    Stat. Th. 1, 679. —
    II.
    Neutr., to hasten or rush down, to throw one's self down, rush headlong, sink rapidly, to fall (class., but only of involuntary falling; cf. I. A.).
    A.
    Lit.:

    praecipitare istuc quidem est, non descendere,

    Cic. N. D. 1, 32, 90:

    de montibus altis ad terram,

    Lucr. 4, 1021:

    ubi Nilus praecipitat ex altissimis montibus,

    Cic. Rep. 6, 18, 19; cf.:

    Fibrenus... statim praecipitat in Lirem,

    id. Leg. 2, 3, 6: and:

    in amni praecipitante,

    id. de Or. 3, 48, 186:

    nimbi In vada praecipitant,

    Verg. A. 9, 670; 11, 617:

    in fossam,

    Liv. 25, 11, 6; 7, 6, 9; 38, 2, 14;

    39, 2, 3: in insidias,

    id. 2, 51; 5, 18; Plin. 11, 24, 28, § 82:

    non fugis hinc praeceps, dum praecipitare potestas?

    Verg. A. 4, 565:

    sol praecipitans,

    Cic. de Or. 3, 55, 209:

    jam nox caelo Praecipitat,

    is sinking, draws to a close, Verg. A. 2, 9:

    hiems jam praecipitaverat,

    had closed, come to an end, Caes. B. C. 3, 25.—
    B.
    Trop.
    1.
    To fall down, to fall, rush, or sink to ruin:

    qui in amorem Praecipitavit, pejus perit quam si saxo saliat,

    Plaut. Trin. 2, 1, 31:

    praecipitantes impellere, certe est inhumanum,

    Cic. Rab. Post. 1, 2; so,

    praecipitantem impellamus,

    id. Clu. 26, 70:

    ubi non subest, quo praecipitet ac decidat,

    he may tumble down, id. Rep. 1, 45, 69:

    praecipitante re publicā,

    id. Sull. 1, 1; cf. id. ib. 31, 87; and:

    cum ad Cannas praecipitasset Romana res,

    Liv. 27, 40:

    ad exitium praecipitans,

    Cic. Att. 3, 15, 7.—
    2.
    To be too hasty:

    cum vitiosum sit adsentiri quicquam aut falsum aut incognitum, sustinenda est potius omnis adsensio, ne praecipitet, si temere processerit,

    Cic. Ac. 2, 21, 68.—Hence, praecĭpĭ-tanter, adv., hastily, precipitately:

    agens mannos ad villam,

    Lucr. 3, 1063.

    Lewis & Short latin dictionary > praecipito

См. также в других словарях:

  • press down — index depress Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • press down — verb press down Depress the space key • Syn: ↑depress • Derivationally related forms: ↑depression (for: ↑depress), ↑depressor (for: ↑ …   Useful english dictionary

  • press down on — verb exert a force with a heavy weight (Freq. 1) The snow bore down on the roof • Syn: ↑drag down, ↑bear down, ↑bear down on, ↑weigh down • Hypernyms: ↑press …   Useful english dictionary

  • press down — force downwards, oppress …   English contemporary dictionary

  • press# — press n throng, crush, *crowd, mob, rout, horde Analogous words: *multitude, army, host, legion press vb Press, bear, bear down, squeeze, crowd, jam mean to exert pressure upon something or someone continuously or for a length of time. They are… …   New Dictionary of Synonyms

  • press — v 1. force, push, drive, ram, shove, elbow; impel, propel, thrust, trundle; cram, jam, crush, pinch. 2. compress, squeeze, condense, clamp; cramp, compact, concentrate, roll into a ball; strain, strangle, constrict, constringe. 3. weigh upon,… …   A Note on the Style of the synonym finder

  • press — Synonyms and related words: AP, Associated Press, Fleet Street, Reuters, UPI, United Press International, accelerate, advice, adviser, advocate, annex, announcer, annunciator, apply pressure, army, ask, aspirator, assault, assemble, assert,… …   Moby Thesaurus

  • press — 1. verb 1) press the paper down firmly Syn: push (down), press down, depress, hold down, force, thrust, squeeze, compress 2) his shirt was pressed Syn: smooth (out), iron, remove creases from …   Thesaurus of popular words

  • press — 1. verb 1) press the paper down firmly Syn: push (down), press down, depress, hold down, force, thrust, squeeze, compress 2) his shirt was pressed Syn: iron 3) …   Synonyms and antonyms dictionary

  • press — press1 [ pres ] noun *** ▸ 1 newspapers etc. ▸ 2 machine for printing ▸ 3 publishing business ▸ 4 piece of equipment ▸ 5 single push on something ▸ 6 making clothes smooth ▸ 7 many people pushing 1. ) the press newspapers and news magazines: the… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • press — [[t]pre̱s[/t]] ♦ presses, pressing, pressed 1) VERB If you press something somewhere, you push it firmly against something else. [V n against n] He pressed his back against the door... [V n prep] They pressed the silver knife into the cake. 2) …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»